از خط تا رنگ ۵ با سالار عشرت خواه

🔴 فضا؛ روایت‌گر اصلی تصویر

🔷 تا حالا شده تصویری رو ببینین که حتی بدون حضور کاراکتر، حس غم، شادی یا تعلیق رو بهتون منتقل کنه؟

این جادوی محیط‌پردازی هست!

✅ در تصویرسازی، فضا نقش ساختاری رو در روایت داره. ما با فضاسازی نه‌فقط لوکیشن می‌سازیم، بلکه لحن بصری و بستر عاطفی داستان رو هم برای مخاطب تعیین می‌کنیم.محیطی که درست طراحی‌شده می‌تونه بدون نیاز به دیالوگ یا کاراکتر، بخش بزرگی از پیامتون رو برسونه. تغییر نور، اشباع رنگ‌ها، یا حتی چیدمان عناصر و... می‌تونه به شکل نمادین نشون بده که داستان وارد چه فاز احساسی‌ شده. مثلا وقتی در نقطه عطف داستان، رنگ‌ها سرد و ترکیب‌بندی متقارن‌تر می‌شن،یا شاخه درختان خشک و پژمرده به نظر میرسن ذهن مخاطب ناخودآگاه به سمت درک نظم یا انجماد احساسی هدایت می‌شه.او میفهمه که اتفاق بدی افتاده و قراره ناراحت بشه.

تصویرگرها وقتی به این سطح از درک بصری از فضا سازی می‌رسن، اثارشون از مرحله «شرح صحنه» عبور کرده و وارد مرحله «بیان مفهومی» می‌شه. اونجاست که تصویرگری به یه زبان تبدیل می‌شه.

💡 پیشنهاد می‌کنم تصویر بعدیتون رو این‌طوری طراحی کنین: قبل از کشیدن کاراکتر، چند دقیقه صرف فکر کردن به حس اون سکانس بکنین...

این که فضای تصویر شما قراره چه چیزی رو روایت کنه؟