تبریز تونز به نقل از هنر مقاومت :

انتقاد بهمن عبدی از وضعیت برپایی دوسالانه کاریکاتور

بهمن عبدی کاریکاتوریست درباره وضعیت برگزاری دوسالانه کاریکاتور گفت: با توجه به نزدیک شدن زمان برپایی دوسالانه، اما هنوز خبری از برگزاری دوسالانه کاریکاتور نیست و دلیل آن هم نبود بودجه است. نبود اعتبار و بودجه لازم و فراهم نشدنشرایط تقریبا تمام جشنواره‌ها و بینال‌ها هنری را به تعویق انداخته است.

وی با اشاره به اینکه عدم برگزاری جشنواره‌ها و دوسالانه‌ها باعث کمرنگ شدن هنر کاریکاتور می‌شود، ادامه داد: عدم برگزاری این دوسالانه باعث می‌شود تا این هنر از رونق افتاده و چند سال دیگر ضرر آن را خواهیم دید. معتقدم وقتی به جوانان بها داده شود، آنها جوایز بین‌المللی هم دریافت می‌کنند، اما حضور کاریکاتور این روزها در جامعه کمرنگ شده است. عقیده دارم با برگزاری جشنواره‌های متعدد در یک برهه زمانی جوانان علاقمند بسیاری وارد این عرصه شدند و اتفاقا خوب هم درخشیدند. اما این روزها جشنواره‌ها کمرنگ شده است و همین امر نیز موجب می‌شود تا چند سال دیگر ما خالی از هنرمندان شناخته شده و جهانی که در سطح بین‌الملل مطرح باشند، شویم.

عبدی افزود: برای این که کاریکاتور را به سمت مطلوب سوق دهیم و آن را از جایگاه قدیم خود به سمت هنر بردن ببریم، باید امکانات آن را نیز فراهم کنیم و برگزاری جشنواره‌ها یکی از این ابزار است، زیرا هنرمند برای رشد و نمو باید خودش را نشان دهد.

این هنرمند در پاسخ به این سوال که چرا نگاه به کاریکاتور بیش از آن که هنری باشد جنبه طنز وفکاهی دارد و هنوز جایگاه خود را نیافته است اظهار کرد: کاریکاتور متفاوت است و تازه درحال یافتن راه هنری خود است. همیشه به کاریکاتور نگاه ژورنالیستی شده و خیلی کم بودند افرادی که توانستند مسیر خود را از طنز و فکاهی به کاریکاتور هنری تغییر دهند. بیشتر کاریکاتوریست‌های ما پیش از انقلاب طنز و فکاهی کار می‌کردند، اما امروز شیوه کاری تغییر کرده و به سمت هنری بودن سوق یافته است. بعد از انقلاب قشر هنرمند سمت و سوی کار خود را به این سمت بردند و بسیاری از جوانان امروز به سمت کارهای هنری کشیده شده‌اند و امروز کار هنری انجام می‌دهند، درواقع گروهی تربیت شدند که جور همه را باید بر دوش بکشند چرا که اینها هم فکاهی کار می‌کنند، هم پرتره و هم اثر معناگرا خلق می‌کنند.

وی با اشاره به نبود فضا برای کاریکاتور در عرصه مطبوعات گفت: متاسفانه زمینه‌های اجتماعی تحمل‌پذیری و نقد در کشور ما آماده نیست و این مسئله باعث شده است که اربابان جراید نیز امروز دست به عصا راه روند. هنوز هم این دیدگاه وجود دارد و سال‌های سال این اتفاق افتاده است و به کاریکاتور در مطبوعات خیلی خوب نگاه نشده است. چرا که اکثر اتفاقات در زمینه کاریکاتور بیشتر از سر رفاقت انجام شده و این موضوع همین‌طور منتقل شده است و راه گذشتگان ادامه یافته است. البته این روزها فضای مجازی به کمک آمده و جوانان در آنجا حضور پر رنگی دارند و کار خود را انجام می‌دهند. آنهایی که کار خوبی دارند دیده می‌شوند و آنهایی که هنوز در اول راه هستند، تلاش خود را می‌کنند تا دیده شوند. در گروه اول کارهای فاخری دیده می‌شود که بعضا در جشنواره‌های مختلف جوایزی را ازآن خود می‌کنند و خوب هم دیده می‌شوند، چرا که اصولا تولید آثار فاخر، همیشه جایزه آور بوده است و کیفیت کارها روز به روز بیشتر می‌‎شود. اما از سوی دیگر از جشنواره‌های معتبر داخلی تنها دوسالانه کاریکاتور برایمان معتبر بود و باقی مانده بود که آنهم سرانجام مشخصی ندارد و این روزها به دلیل کمبود بودجه با وقفه مواجه شده است. این درحالی است که خود مدیران نیز اعتقاد دارند، باید حتما این دوسالانه ادامه پیدا کند و با توجه به اعتباری که دارد با شدت و وسعت بیشتری برگزار شود. برای برگزاری این دوسالانه باید امکانات و شرایط برگزاری آن فراهم شود و حمایت شویم که این اتفاق تاکنون نیفتاده است.

عبدی با اشاره به این که فضاهای مجازی این روزها بازتاب خوبی در بین هنرمندان و مخاطبان داشته است، گفت: استفاده از فضاهای مجازی برای دیده شدن آثار خوب است، اما مگر چقدر بیننده دارد. اثر هنری باید دیده شود و مهم این است که عامه مردم کار را ببینند. این روزها همان‌طور که گفتم جوانان آثار خود را در فضای مجازی به اشتراک می‌گذارند تا دیده شوند، اصولا کاریکاتور هنر متمایزی است و باید شان و منزلت آن حفظ شود. کاریکاتور المان‌های ویژه‌ای دارد که بسیاری از هنرهای تجسمی فاقد آن هستند. ضمن این که مردم کاریکاتور را دوست دارند، چراکه تنها هنری است که بسیار به روز است و خود را با شرایط به خوبی تطبیق می‌دهد در حالی که سایر هنرها این گونه نیستند و همچنان با ابزار و ادوات قدیمی خودشان باید کار شوند.

این هنرمند در ادامه درباره فعالیت‌های اخیر خود گفت: به تازگی نمایشگاهی در پاریس داشتم که مورد استقبال قرار گرفت. از آنجایی که کارها جدید بود قصد دارم این نمایشگاه را در تهران نیز برپا کنم. تعداد آثاری که در پاریس به نمایش درآمد 15 اثر بود اما قصد دارم این تعداد را افزایش داده و در تهران نیز به نمایش بگذارم که نیازمند زمان است و فکر می‌کنم تا پاییز این اتفاق بیفتد.