هر ساله در این کشور هنر خیز ما جشنواره و مسابقات گوناگونی برگزار میگردد . جشنواره و مسابقاتی از هر جنس و صد البته هنر کاریکاتور. از مسابقاتی کوچک با جوایز مداد رنگی و 50 هزار تومانی گرفته تا جشنواره های با فرش قرمز با جوایز میلیونی.

در هر حال هر چه باشد یا نباشد در برگزاری یک جشنواره و مسابقه اهدافی در نظر اجرا کنندگان یا همان هیات اجرایی و کسانی که به عنوان حامی مالی یا به قول فرنگی ها ،اسپانسر مد نظر است. این اهداف چه کوچک و چه بزرگ برای همه مفید است . چه کارتونیست تازه کاری که با هزار امید اثر خود را فرستاده تا حداقل در کتابی چاپ گردد تا با شور و اشتیاق اثر خود را به پدر و مادر و دوست خود نشان دهد و چه افرادی که منافع مالی آنها به این گونه جشنواره ها گره خورده و چه کسانی که تنها به دلیل گفتن اسمشان که از یاد برده نشود اقدام به این کار میکنند.

به هر حال جامعه ما نیازمند این جشنواره و مسابقات میباشد ولی هر کاری و فعالیتی ولو هنری باشد نیازمند چارچوب و مقرراتی میباشد تخطی از این گونه مقررات نه تنها سبب کمتر و بی فروغ شدن میگردد بلکه در طولانی مدت مشکلاتی همچون بی اعتمادی فاصله گرفتن افراد از یکدیگر و سر آخر بطلان و از هم کسیختگی میگردد.

در طول سالیان جاری تعداد جشنواره و مسابقات کاریکاتور کشور افزایش یافته که البته این خود نوعی افزایش فرهنگی و دیدگاه مثبت نسبت به این عرصه را نشان میدهد ولی هم زمان با این افزایش مشکلاتی نیز پدیدار گشته است.

معظلاتی همچون عدم اطلاع رسانی کافی و یابر عکس آنقدر زیاد مانند جشنواره ای که بر خلاف نامش هزاران بروشور چاپ و سپس دور ریخته شد . عدم پرداخت جوایز ، تندیس ها و لوح ها و .... .    عدم چاپ کتاب و یا کاتالوگ  و حتی جزوهای که حداقل نفرات اول تا سوم در آن درج گردد. چه هزینه  های دریافت و حتی یک سوم آن در خود جشنواره هزینه نگردید و الی ..... ( در آینده به تفضیل در این باره سخن خواهیم زد).

هم اکنون در محافل مختلف هم چون سایتهای کارتون و شبکه های اجتماعی در این مورد سخنهای زیادی زده میشود عده ای سکوت میکنند عده ای هم حمله و عده دیگر هم آن جمله معروف را فراموش کرده اند که" خود شکن آینه شکستن خطاست".

در هر حال نباید بعضی از دوستان فراموش کنند که هر حرکتی ولو کوچک محسنات خودش را دارد و هم چنین نباید فراموش کنند که زمانی وقتی خودشان شروع میکردند نه امکاناتی بود نه منابع مالی و حال مانند طبل تو خالی که درونش باد منابع مالی !! است و با آن صدای خود را به همگان میرساند روزی بادش خالی خواهد گشت

 آن روز ...  

جوالدوزدان – تبریز تونز -  19 مهرماه 93